بسم رب الزینب...
ابتدای جنگ هر از گاهی از بیمارستان نماس می گرفتند و خبر مجروح شدن اسماعیل را می دادند.
هشت بار مجروح شد.
در سقوط خرمشهر حس دست چپش را از دست داد...
در مدتی هم که آبادان در محاصره بود،او و دوستانش نیز در محاصره گرفته
و مجبور شدند که از شدت گرسنگی به مدت 9 روز از سبزیجات خودرو بخورند،
به همین خاطر دور ناخن هایشان سبز شده بود.
در عملیات محرم،حس بویایی اش را از دست داد.
در عملیات خیبر هم که صدام از سلاح شیمیایی استفاده کرد،
تا 40 روز به کلی نابینا شد.
در عملیات رمضان بخشی از ساق و قوزک پای راستش را از دست داد و بالاخره در عملیات کربلای چهر آسمانی شد.
سرکار خانم عصمت احدیان مادر شهیدان ابراهیم و اسماعیل فرجوانی
______________________________________________
دل نوشته:
ندیدم آینه‌ای چون لباس‌خاکی‌ها/ همان قبیله که بودند غرقِ پاکی‌ها
به عشق زنده شدن، «عند ربِّهم» بودن/ شده ست حاصل آن‌ها ز سینه چاکی‌ها
دلیل غربتشان، اهلِ خاک بودنِ ماست/ نه بی مزار شدن‌ها، نه بی پلاکی‌ها
به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند:/ زمین چقدر حقیر است، آی خاکی‌ها!
یادی کنیم از شهدای «8ماه دفاع مقدس از ولایت» که خون چمران و باقری و زین الدّین و دستواره و صیاد، جوشش دوباره اش مدیون خون شهدای بسیجی فتنه88 است. آدرس مزار دو تن از شهدای بسیجی فتنه هزار و سیصد و هشتاد و اشک:
شهید امیرحسام ذوالعلی: قطعه۲۷/ ردیف۸۴/ شماره۱۴
شهید حسین غلام کبیری: قطعه۵۵/ ردیف۲۴/ شماره۲
